بعد از ۱۹ سال

خیلی حس عجیبیه نمی دونم تجربش کردین یا نه... 

دو روز پیش ایمیلی بهم رسد. اسم فرستندش هیجان زدم کرد .... اسم یه دوست رو از دوران خوش مدرسه به یادم آورد.... آره خودش بود.... اسم خیلی از دوستان دوران تحصیلم رو با اینکه همدیگر رو نمی بیبنیم و یا امیدی به دیدن دوباره اونها ندارم، توی ذهنم مرور میکنم، برای همین بود که با دیدن اسمش برای چند ثانیه انگار رفتم توی اون دوران، مدرسمون، کلاسمون و .... اون بود که با روپوش سرمه ای رنگش جلوم وایساده بود، خیلی واضح.....ازدواج کرده و حالا... یه دختر کوچولوی ناز نازی داره .......آره این دیگه خواب نیست بعد از ۱۹ سال همدیگرو در دنیای مجازی اینترنت پیدا کردیم....  

دوست دارم دسته گل زیر را در همین دنیای مجازی به او تقدیم کنم... به شکوفه