پاییز نامه

میگن پاییز سلطان فصلهاست، ولی وقتی توی یه آپارتمان کوچیک توی یه برج چند ده واحدی زندگی میکنی، وقتی از شیشه ها به بیرون نگاه میکنی بازم برج میبینی، چقدر این سلطانیت پاییز رو میشه حس کرد؟  

باید شانس بیاری تا یه ضلع خونت رو به فضای سبزی باشه، اونوقته که یه روز صبح که از خواب پامیشی پرده اتاقتو که کنار زدی اولین شکوفه ی رو درختی تو رو عاشق میکنه، روز دیگه چمن های سرسبز و درختهای سبز پوش به تو انرژی میده... بعد خودتو مقابل یک تابلوی زیبایی از رقص رنگها در کشاکش باد و برگ میبینی... وای از اون صبحی که بلند بشی و نقره ای فرش طبیعت رو ببینی، دلت میخواد بپری بیرون و روی این فرش قلت بزنی دور خودت بچرخی و فریاد شادی سر بدی.  

با وجود مه غلیظ خاکستری همیشگی بهتره زحمت رصد کوه و آسمونو به خودت ندی حتی شاید به ندرت بتونی ده تا نفس عمیق بکشی اصلا اگه اینطور بشه ریه هات تعجب میکنن...بیایید از بحث قدیمی آلودگی هوا بگذریم....  

واااااااااااااااای خدای من .......... آلان که از پنجره بیرون رو نگاه کردم دیدم که داره برف میاد و این اولین بارش برف امساله که دارم میبینم .... خدایا شکرت ...  

هر لحظه هم شدتش بیشتر میشه 

یعنی فردا همه جا سفید پوشه.... فکر نمی کنم چون هنوز زمین گرمه 

خوب مثل اینکه زیادی جو گیر شدم .... داشتم چی میگفتم ...