افتتاحیه

امروز بالاخره طلسمشو شکوندم، خیلی آروم و بی سروصدا ، کسی دورو برم نیست تا برام صوت بزنه، روبان قرمزی هم در کار نیست تا قیچیش کنم... ولی خیلی خوشحالم. خیلی وقت بود که دلم می خواست وبلاگی داشته باشم تا بتونم توش از خاطراتم از احساساتم از شایانم ،حوادث تلخ و شیرین زندگی، از مطالبی که خوندم و جمع کردم و ممکنه به درد بقیه بخوره... بنویسم. 

نا گفته نمونه اگه تشویق همسرم نبود شاید به زودی این اتفاق نمی افتاد. 

خیلی دوست دارم شما دوستان خوبم منو تنها نذارید و برام مطلب بگذاید، نظر بدبد، ایده بدبد و مشوقم باشید. 

همونطور که میبینید اولین مطلب تحت عنوان سلامتیه چون آرزوی همیشگی من یعنی اولین آرزویی که همیشه از خدا دارم سلامت موندن و سلامت بودنه . 

 پس سلامت باشید و  پیروز ....تا بعد