شایان بهترین هدیه خدا

یادداشتهای روزانه مامان شایان

شایان بهترین هدیه خدا

یادداشتهای روزانه مامان شایان

دعای اول فروردین 1391

          سال نو از فراز دستهای پر مهر پروردگار فرا می رسد

             و من این گونه نیایش قلبی خویش را زمزمه می کنم:


                پروردگارا ..... برکت بر من ارزانی فرما!

                    آن سان که هر روز در مسیر زیارت گونه خویش

                         دیدگانم شیفته و مدهوش زیبایی های تو باشد

                            و هیج گاه وظایف انسانی خود را از یاد نبرم


برادران و خواهرانم را در هر گوشه ی دنیا که هستند تنها نگذارم

 و در تحمل بار سنگین زندگی دست یاری به آنان دهم!


                        و دعای هر روزه ام این باشد:




دانه باشیم ، نه سیب

روزی دوست بسیار عزیزم دوست قدیمی و نازنینم لیلای عزیز این کتاب ارزشمند رو به من هدیه داد همینجا ازش تشکر میکنم و بهش درود میفرستم.


این کتاب دانه باشیم ، نه سیب مجموعه پیامهایی است پیرامون عشق، کار و زندگی که شادروان مجتبی کاشانی نویسندگی و گردآوری کرده. بعضی از سر خط های کتاب رو براتون میارم:


باورهای زنگ زده، اندیشه های منجمد

پیامهای عمومی برای زندگی

پیامهایی برای اهل کار

راهنمای مدیریت موفق در محیط کار ایران (از مولف)

شادی

هفت شهر عشق

و........

 البته این کتاب به شعرهای خود مولف هم مزین شده مثل:


سلام


همه روز اول صبح

سکه مهر و محبت را

                     از قلک دل برداریم

وببخشیم به اول نفری

                      که به ما میتابد

اولین عابر امروز

                      که از کوچه ما میگذرد

و صمیمانه بگوییم:

                                        سلام




تولد 5 سالگی در 1 بهمن

شایان جون پارسال زن دایی دار شد امسال زن عمو

زن دایی ،زن عمو به جمع ما خوش آمدید






پاییز تموم شد؟

صبح رفتم بالای سر شایان جونی و گفتم پسرم بیدار شو ببین داره برف میاد.

شایان جونی از رختخواب بلند شد اومد تو آشپزخونه و همین طور که از پنجره بیرون رو تماشا میکرد با خوشحالی فریاد زد:


                            آخ جون، پاییز تموم شد؟!